ลึกยิ่งคือรัก หน่วงหนักสักเพียงไหน
เมฆครึ้มและทางไกล หัวใจไม่กังวล
คนยังคงอยู่ แม้อดสูและสับสน
ย่อยยับกับตัวตน รอหลุดพ้นระหว่างเรา
กรรม กระทำจาก ทางวิบากแต่ครั้งเก่า
หนทางสีทึมเทา ดั่งขุนเขาทะมึนเรียง
กรรม กระทำจาก ทางวิบากแต่ครั้งเก่า
หนทางสีทึมเทา ดั่งขุนเขาทะมึนเรียง
ลึกยิ่งคือรัก หน่วงหนักสักเพียงไหน
เมฆครึ้มและทางไกล หวังใจยังอยู่เคียง
ไกลจนสุดกู่ อาจมีผู้ได้ยินเสียง
สัมผัสสัมพันธ์ก็พอเพียง จะพาตนสู่หนทาง